Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΤΡΕΛΑ

Όσο πάμε το ανθρώπινο είδος ξεσαλώνει και αποτρελαίνεται συνεχώς. Πήγε ο άλλος και καθάρισε ένα ωραίο απόγευμα καμιά 100 άτομα στη Νορβηγία. Και ποια θα είναι η συνέχεια της ιστορίας; Το νορβηγικό κράτος θα τον ταΐζει έως τα βαθιά του γεράματα για να μη σκεφτώ το χειρότερο ότι θα τον βγάλει σε καμιά 15 χρόνια και θα του δώσει και κανα επίδομα απορίας μαζί με καμιά σύνταξη. Εκεί έχουμε φτάσει. Το κράτος να επιχορηγεί αποβράσματα εις βάρος των νόμιμων πολιτών. Και μην απορείτε δε γίνεται μόνο εις την Σκανδιναβίαν αυτό. Και στη δική μας την Ελλαδίτσα θεωρούμε πιο δίκαιο να αποφυλακίζουμε δολοφόνους, βιαστές και κάθε λογής καρύδι επειδή θέλουμε να είμαστε ανθρωπιστές. Στα ψιλά πέρασε η αποφυλάκιση του Ξηρού του νεότερου ενός εκ των ηγετικών στελεχών της 17 Νοέμβρη. Άντε και εις ανώτερα. Βγάλτε και τον Κουφοντίνα ώστε να ηρεμήσουν τα κόκαλα των νεκρών των τρομοκρατών. Και που είστε δώστε και καμιά σύνταξη στα παιδιά. Τόσα έχουν προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία. Εισφορές και κόντρα εισφορές και κοινωνικά έργα. Και ζητήστε και καμιά έκτακτη εισφορά από την μητέρα του Αξαρλιάν, ώστε να πληρώσετε κανά επίδομα στον Ξηρό και να μείνει και κάτι για τον Κουφοντίνα. Και βάλτε ρε πολιτικά κοπρόσκυλα και καμιά έκτακτη εισφορά στους αστυνομικούς, ώστε όταν βγουν από τη φυλακή οι δολοφόνοι των παιδιών της ΔΙΑΣ να έχουν που την κεφαλί κλείνειν. Αλλά δεν έχετε τα ανδρικά γεννητικά όργανα ώστε να αφήσετε τον λαό με δημοψήφισμα να αποφασίσει αν θέλει θανατική ποινή ή όχι για συγκεκριμένα αδικήματα. Αλλά τις δικές σας οικογένειες πρασινομπλεκοκκινοπορτοκαλί λαμόγια τις προστατεύουν οι αστυνομικοί, ο απλός ο λαός παίρνει τον μπούλο πάντα. Και πολύ φοβάμαι ότι αυτή η μόδα να παίρνω ένα Καλάσνικοφ και να θερίζω σε κανα εμπορικό κέντρο σε λίγο καιρό θα την έχουμε και στην Ελλάδα και εκεί κοπρόσκυλα θα βγαίνετε να εκφράζετε τη λύπη σας και τα κροκοδείλια δάκρυά σας και εκπομπές επί εκπομπών θα βγουν με ψυχολόγους για να βρουν τι έφταιξε. Η ατιμωρησία έφταιξε. Αν ξέρει ο άλλος ότι σκοτώνοντας θα πάει να συναντήσει μια κρεμάλα ή μια βελόνα ή έστω ένα κελί όπου θα τον πλακώνουν κάθε μέρα στο ξύλο και θα τρώει μόνο ψωμί και νερό σπάζοντας πέτρες, ε πιστεύω θα το ξανασκεφτεί μια φορά ακόμη... Ενώ τώρα τις αδειούλες τις έχουν, κάνουν και στάσεις ζητώντας καλύτερες συνθήκες. Ας καθαρίσουν μερικούς να μείνει χώρος για τους άλλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου